Al vroeg in het bouwproces, tijdens de gedeeltelijke sloop van het aangekochte bedrijfspand, beleefden Xander en Okke Albers hun eerste euforie-moment. Pas toen alle wanden en plafonds eruit lagen, zagen de oprichters van Studio Henk voor het eerst dat de donkere hal zich ook daadwerkelijk voor hun ontwerp leende. De bouw van een campus met veel lichtinval, thuisgevoel en ruimte voor creativiteit kon beginnen.
Xander: “Niemand durfde het met dit pand eigenlijk aan. Het was immers een verrassing wat je in zo’n oud gebouw allemaal tegen zou komen. Wij durfden het wel. Vanuit het kantoor aan de overkant, waar we met zo’n 40 man in de studio werkten, keken we al langer naar het pand en zagen we het vanwege zijn grootte en structuur vooral als een plek om te kunnen groeien en ons kantoor van de toekomst te realiseren.
Leukste bedrijf
Studio HENK laten we graag het leukste bedrijf zijn om voor te werken. Daar hoort naar mijn idee een werkplek bij, waar je thuiskomt. Waar je in een mooie omgeving zowel geborgen als expressief kan werken. Tijdens het ontwerpen ervan, wat we als ontwerpers zelf deden, zag ik plekken voor me waarin collega’s zich konden terugtrekken en concentreren, in combinatie met ruimtes waar ze de openheid konden opzoeken, om te brainstormen en te overleggen, maar ook voor expressief lachen, gieren en brullen.
Ik ben architect. Het ontwerp van de campus kon ik met het team zelf creëren. We hadden dan ook de vrijheid om alles te kunnen bedenken. De productie van het interieur en de meubels konden we als Studio HENK natuurlijk ook realiseren. Het enige wat we niet konden, was bouwen. Daar moesten we toch echt een aannemer voor inschakelen.
Anders dan verwacht
Dankzij een tip van één van onze klanten, een vastgoedmakelaar, kwam Robert van Leeuwen tijdens de aanbestedingsfase in beeld. Zijn offertebedrag bleek redelijk met dat van geselecteerde aannemers overeen te komen. De reden dat we voor hem kozen, is dat hij in de renovatie van villa’s zit. Bij zulke bouwprocessen kom je dingen tegen, die anders zijn dan verwacht. Bij ons project zou dat ook gaan spelen. En bij verrassingen tijdens de bouw is het naar mijn idee belangrijk dat de aannemer flexibel is, meedenkt, keuzes aandraagt, het beste ervan maakt en, heel belangrijk, je recht in de ogen kijkt.
Omdat het project in de uitvoeringsfase vanwege verrassingen financieel spannend kon worden, voerden we in de voorbereidingsfase al bezuinigen door. Vooral op het gebied van technische installaties was er nodige te winnen. Bij Robert en zijn onderaannemers was het nooit een probleem om begrotingen opnieuw te bekijken. Ze gingen het gewoon regelen en oplossingen opnieuw uitrekenen. Ook tijdens de uitvoering heb ik dat zo ervaren.
Een euforie-moment
Nadat het interieur was gesloopt, de gevelopeningen waren gemaakt en het licht naar binnen viel, kwam het gebouw tot leven. Een euforie-moment. Wat me ook is bijgebleven, is het plaatsen van de grote schuifpuien en lichtkoepels. Immers, een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Wellicht aardig om te noemen, mijn broer Okke had tijdens de ontwerpfase soms geen idee wat ik aan het doen was, maar wel het vertrouwen dat als ik mijn ding zou doen, er iets moois uit zou komen. Dat vertrouwen werd bevestigd tijdens de bouw. Ook hij genoot volop van het zichtbare resultaat.
Doordat we tijdens de uitvoering nog zelf aan de overkant werkten, zaten we er letterlijk met onze neus bovenop. Als je het Robert vraagt, zal hij zeggen dat we extreem betrokken waren, tot ergernis aan toe. Op het werk was Tim de uitvoerder en waren Melvin en Frank de timmerlieden. Telkens als ik de bouw opliep, was er in het contact met hen een mooie wisselwerking en bij vragen ruimte voor overleg. Dat gold ook tijdens de tweewekelijkse bouwvergadering in de keet, waar Robert aanschoof. Planning en budget hielden we dan goed in de gaten.
Typisch HENK
Nu het project af is, zie ik de campus eigenlijk als een hele grote villa die we met elkaar hebben gebouwd. Wat het kantoor mede uniek maakt, is dat het dankzij de bedrijfstuin connectie met de omgeving maakt. Als de campus met de auto of fiets benadert, geniet je al. En als je er van negen tot zes uur werkt, geniet je er nog steeds van.
Mensen die op bezoek komen, zijn flabbergasted. Je leest van hun gezichten af dat ze ook wel zo zouden willen werken. Dat zagen we ook tijdens de opening. Het project is naar mijn idee een goed voorbeeld van alle gekke dingen die we in ons 10-jarig bestaan hebben gedaan. En tja, elke plek die wij creëren, heeft zijn eigen identiteit. Ook deze. Typisch HENK. Zo mooi gedaan.”